Meer informatie over het ontstaan van ons schoolconcept.
Het Daltononderwijs is vanaf 1904 ontwikkeld door de Amerikaanse lerares Helen Parkhurst (1886-1973). In het ontstaan van Daltononderwijs zijn drie fases te onderscheiden.
Eerste fase
In de eerste fase (1904-1905) was Parkhurst juf op een eenmansschool in Waterville, een gehucht op het platteland van Wisconsin (VS). Ze was nog maar achttien jaar oud en kwam net van de middelbare school. Ze had geen enkele ervaring en moest nog naar de lerarenopleiding. De leerlingen hoefden van juf Parkhurst niet de hele dag stil te zitten en te luisteren. Ze mochten zelf aan het werk en ook samenwerken en ze mochten zelf hun werk plannen en in eigen tempo werken. Dat was totaal iets anders dan het frontaal klassikale onderwijs dat gebruikelijk was destijds.
Tweede Fase
In de tweede fae (1910-1912) had Parkhurst de lerarenopleiding achter de rug en enkele jaren ervaring als lerares. Ze mocht op een zesklassige school in Tacoma het onderwijs van de negen- tot veertienjarigen vernieuwen. Elk vak kreeg een eigen leraar en een eigen “laboratory, een vaklokaal. In de “laboratory”gingen de leerlingen met hun werk bezig, hun taken. De leraren maakten de taken. Ze vertaalden de voorgeschreven lesstof van hun vak in leertaken die overzichtelijk te plannen waren. Het gebruik van taken veranderde het onderwijs ingrijpend: leren werd eigen werk van de leerling; hij kon zelfstandig aan het werk; hij kon in eigen tempo werken; hij kon het werk zelf plannen. De “laboratories”werden als werkruimtes ingericht met materialen, instrumenten, boeken en naslagwerken onder handbereik van de leerlingen en met instructieve afbeeldingen en figuren aan de wanden en voor de ramen. Er kwamen grote tafels te staan in plaats van schoolbankjes, voor samenwerken en groepsgewijze instructies.
Derde Fase
En in de derde fase (vanaf 1919) experimenteerde Parkhurst in NewYork, Dalton en in Pitsburg. Wat er nieuw bij kwam was het werken met “graphs”: tabellen waarop de leerlingen zelf hun voortgang bijhielden. Parkhurst schreef in deze periode ook haar artikelen in The Times en in 1922 het boek Education on the Dalton Plan. In 1919 opende Parkhurst met financiele steun van de welgestelde familie Crane in New York City “The Children’s University School”, die in 1920 de naam “The Dalton School”kreeg. Tot in 1942 was Parkhurst directeur van de New York Dalton School en bleef zij experimenteren met het onderwijs op haar school.
